بر خلاف تصور رايج اکثر مردم که گمان مي کنند فصل ها در اثر دوري و نزديکي زمين به خورشيد شکل مي گيرد تغيير فصول ارتباط چنداني با فاصله زمين از خورشيد ندارد.در  واقع بيشتر مردم، مدار زمين را به صورت بيضي خيلي کشيده اي که خورشيد در يکي از کانون هاي آن قرار دارد تصور مي کنند و فکر مي کنند تغيير فصل ها نتيجه دور و نزديک شدن زمين به خورشيد است. يعني تصور مي کنند تابستان ها زمين به خورشيد نزديک و زمستان ها دورتر است.

اما اين تفکر به 3 دليل زير کاملا اشتباه است! که در ادامه به آن ها خواهيم پرداخت:

1.  همان طور که مي دانيم فصل ها در دو نيمکره زمين برعکس يکديگر رخ مي دهند. بدين معني که وقتي در نيمکره شمالي، مردم اوج تابستان را سپري و از تجهيزات خنک کننده استفاده مي کنند ساکنين نيمکره جنوبي فصل زمستان را تجربه مي کنند و در حال گرم کردن خود هستند! براي درک اين موضوع به ياد بازي هاي جام جهاني دوره پيش بيفتيد که در آفريقاي جنوبي برگزار شد. با وجودي که ما فصل تابستان را پيش رو داشتيم مسابقات در هواي زمستاني اين کشور در حال برگزاري بود. مشاهده مي کنيد که اگر تفکر بالا درست بود بايد تمام کره زمين در يک زمان خاص فصول يکساني را تجربه مي کردند که مي بينيم چنين نيست.

2.  تمام سيارات در منظومه ي خورشيدي ما مداري بيضوي را به دور خورشيد طي مي کنند و اين چيزي بود که يوهان کپلر در قوانين خود ذکر کرده است. پس مدار زمين به دور خورشيد، مداري بيضي‌شکل است اما اين مدار بسيار نزديک به دايره است، طوري‌که فاصله متوسط زمين از خورشيد حدود 150 ميليون کيلومتر و تغيير فاصله آن در بيشترين و کمترين حالت (که به ترتيب اوج و حضيض ناميده مي‌شود) حداکثر 5 ميليون کيلومتر يا 3% است .

اين تغيير سه درصدي فاصله زمين از خورشيد در حدي نيست که بخواهد باعث تغييراتي اين چنيني در آب و هواي زمين بشود. اگرچه اين 3 درصد خيلي هم بي تاثير نيست اما نمي تواند براي پيدايش فصول مختلف عامل موثري به حساب آيد.

3.  دليل و علت اصلي پيدايش فصول زمين به انحراف 23.5 درجه اي محور زمين مربوط مي شود. محوري فرضي که از شمال و جنوب کره زمين عبور مي کند و زمين به دور آن در گردش است. در اثر انحراف اين محور و به دليل حرکت انتقالي زمين به دور خورشيد در زمان هاي مختلف سال زاويه تابش خورشيد به نيمکره هاي شمالي و جنوبي زمين تغيير مي کند به طوري که از اوايل فروردين تا اواخر شهريور، نيم کره شمالي رو به خورشيد قرار مي گيرد و خورشيد با زاويه عمود تري به سطح نيمکره شمالي مي تابد. يعني مقدار انرژي اي که هر متر مربع از اين بخش زمين دريافت مي کند بيشتر مي شود. همچنين در اين وضعيت طول روز نيز بلندتر است. در همين زمان نيمکره جنوبي زمين در زاويه اي نسبت به خورشيد قرار گرفته است که نور خورشيد متمايل تر به آن مي تابد و گرماي کمتري را از خورشيد دريافت مي کند. بديهي است طول روز نيز کوتاه تر است.

اين موضوع همان دليليست که گفته مي شود در قطبين زمين 6 ماه شب و 6 ماه روز است. براي مثال همان طور که در تصوير زير مشاهده مي کنيد قطب جنوب زمين در زماني که اين نيمکره در زمستان قرار دارد در تاريکي به سر مي برد و چرخش زمين نيز باعث نمي شود اين نقطه از زمين رو به خورشيد قرار گيرد اما زماني که اين نيمکره فصل تابستان را تجربه مي کند قطب جنوب تمام مدت در مقابل خورشيد قرار دارد و به نوعي خورشيد در آن غروب نمي کند.